Η Δασική Επιστήμη, η οποία πρωτοεμφανίστηκε στον Μεσαίωνα στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, είναι μία από τις βασικές γεωτεχνικές επιστήμες με ουσιαστική συνεισφορά στη δημιουργία της γνώσης που απαιτείται για την προστασία και την διαχείριση του δασικών οικοσυστημάτων σε εθνικό, Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Το πεδίο της Δασικής Επιστήμης ως εκ τούτου ήδη από τα πρώτα χρόνια της ανάπτυξής της περιέλαβε την εφαρμογή επιστημονικής μεθοδολογίας σε ένα τρίπτυχο θεώρησης των δασών, τη βιολογική υπόσταση της ξυλώδους βλάστησης, την οικονομική διαχείριση και αξιοποίηση του ξύλου και την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών σε ξύλο και άλλα δασικά αγαθά. Η εξέλιξη της Δασικής Επιστήμης και οι σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομικής ανάπτυξης έφεραν στο προσκήνιο μία πιο ολοκληρωμένη θεώρηση του δασικού χώρου. Η σύγχρονη Δασική Επιστήμη ασχολείται με την μελέτη των περίπλοκων σχέσεων μεταξύ του κλίματος, των εδαφών και του υπεδάφους, του νερού, των ζώων και των φυτών, καθώς όλα αυτά αποτελούν στοιχεία των δασικών οικοσυστημάτων. Επικεντρώνεται στην οικολογία, τη γενετική διατήρηση των πόρων, την υγεία και ζωτικότητα των δασικών οικοσυστημάτων ,την προστασία του περιβάλλοντος, τη διατήρηση των οικοτόπων και της άγριας ζωής, την παροχή και την ποιότητα νερού, αλλά και την αειφορική διαχείριση για παραγωγή ξυλωδών και μή ξυλωδών προϊόντων, την οικονομική αξιοποίηση και αποτίμηση των αγοραίων και μή-αγοραίων αγαθών και υπηρεσιών, την παροχή διευκολύνσεων αναψυχής, την αισθητική βελτίωση του τοπίου, την αειφορική ανάπτυξη των ορεινών και αγροτικών περιοχών, καθώς και την ανατομία και τεχνολογία του ξύλου και την ενεργειακή αξιοποίηση των ξύλινης βιομάζας. Αυτή η πολυδιάστατη λειτουργικότητα των δασικών πόρων, η συνεισφορά τους στην βιώσιμη ανάπτυξη και τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, καθώς και η αναγκαιότητα της αειφορικής διαχείρισής τους αναγνωρίστηκε επίσης και σε όλα τα πορίσματα των Ειδικών Διεθνών Διασκέψεων (Ρίο, Κιότο, Γιοχάνεσμπουργκ, Ρίο +20, Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, Συμφωνία του Παρισιού).
Το επίπεδο ανάπτυξης του επιστημονικού αντικειμένου του Τμήματος Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος συμπεριλαμβάνει τις παραπάνω σύγχρονες εξελίξεις της Δασικής Επιστήμης και δομείται με τον συνδυασμό των γνωστικών πεδίων «Οικολογία & Διατήρηση Βιοποικιλότητας – Διαχείριση, Προστασία Φυσικών Πόρων & Κλιματική Αλλαγή – Αρχιτεκτονικής & Αποκατάστασης Τοπίου». Το Τμήμα εστιάζει ως εκ τούτου τα ενδιαφέροντά του στην αειφορική ανάπτυξη και πολλαπλής χρήσης διαχείριση των δασικών πόρων και του ορεινού χώρου, τη διατήρηση και ανάδειξη των ειδών και του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και τη διατήρηση, ανάδειξη και διαμόρφωση του αστικού και περιαστικού τοπίου, με βάση προσδιορισμένα κοινωνικά, οικονομικά και αναπτυξιακά πρότυπα.